Ocet jabłkowy – właściwości i zastosowanie. Czy warto go pić? Ocet jabłkowy wydaje się być remedium na wiele dolegliwości, ale czy słusznie? Jakie właściwości ma ocet jabłkowy i jak samodzielnie przygotować go w domu? Jak go mądrze stosować? Podpowiadamy. Jak większość fermentowanych produktów i ocet jabłkowy został odkryty całkowicie przypadkowo. Gliniane naczynie z alkoholem otrzymanym z jabłek pozostawione bez nadzoru po czasie zawierało już zupełnie inny płyn. Metodą prób i błędów doskonalono proces produkcji octu jabłkowego. Jego właściwości lecznicze doceniali Babilończycy, Kleopatra czy Hipokrates. Tysiące lat używania tego specyfiku zaowocowały wieloma celnymi obserwacjami nad jego właściwościami. Ocet jabłkowy – co to jest? Jak powstaje? Według polskich standardów (zgodnie z normą PN-EN-13188) ocet jest definiowany jako produkt otrzymany wyłącznie w procesie biologicznym dwóch fermentacji: alkoholowej i octowej z surowców pochodzenia rolniczego. Tym samym ocet jabłkowy jest produktem otrzymywanym w wyniku fermentacji jabłek (lub soku jabłkowego), która odbywa się na skutek synergistycznego działania drożdży i bakterii octowych. W pierwszym etapie cukry zawarte w owocach trawione są przez drożdże do alkoholu etylowego. W drugim natomiast bakterie kwasu mlekowego „kończą” proces fermentacji, utleniając etanol do kwasu octowego. Inna definicja tego produktu spożywczego o niezwykle szerokim zastosowaniu brzmi następująco: niefiltrowany, niesłodzony, bezalkoholowy napój wykonany z jabłek lub soku jabłkowego, bądź cydru jabłkowego, często z dodatkiem aromatów lub barwników. Ocet jabłkowy a ocet winny Zarówno ocet jabłkowy, jak i ocet winny swoją kwasowość zawdzięczają obecności tej samej substancji chemicznej – kwasu octowego. Różnią się natomiast wyjściowym surowcem, z którego w wyniku fermentacji kwas octowy powstaje. Bazą octu jabłkowego są owoce, sok owocowy lub cydr (napój alkoholowy powstający z fermentowanych owoców, w tym wypadku jabłek). Bazą octu winnego jest natomiast wino. Ocet jabłkowy jest produktem naturalnej fermentacji surowców roślinnych. Jego skład jakościowy i ilościowy będzie się różnił w zależności od jakości użytych do jego produkcji owoców. Uogólniając możemy powiedzieć, że produkt ten charakteryzuje się bogatym składem w którym można wyróżnić substancje o pozytywnym oddziaływaniu na organizm ludzki: antyoksydanty (przykładowo kwas chlorogenowy, katechina, tanina, kwas propionowy, kwas jabłkowy, kwas cytrynowy czy beta-karoten), bakterie probiotyczne, witaminy (witamina C oraz witaminy z grupy B), makro- i mikorelementy (potas, wapń, magnez, sód, fosfor, żelazo). Co więcej, podczas produkcji octu jabłkowego nie rzadko używa się dodatkowych składników, które wpływają na jego jakość, smak oraz prozdrowotne właściwości. Pośród najczęściej używanych dodatków można wymienić cukier, miód, rodzynki. Te składniki dostarczają dodatkowego surowca do przetworzenia w procesie fermentacji, przez co jest on dłuższy, a ocet bardziej kwaśny. Z drugiej strony miód czy rodzynki to źródło dodatkowych antyoksydantów, witamin i minerałów, które przekładają się na wyższą jakość finalnego produktu. Polecane dla Ciebie kapsułki, detoks, przemiana materii zł płyn, dla alergików, dla wegan, bez barwników, dla wegetarian, bez sztucznych barwników zł maseczka, łojotok, produkt naturalny zł kapsułki, odchudzanie zł Ocet jabłkowy i jego właściwości Na temat octu jabłkowego napisano książki i wiele publikacji naukowych. Jednak większość jago zastosowań to efekt doświadczenia praktyków tzw. medycyny ludowej. Bezsprzecznie ocet jabłkowy jest bogaty w witaminy, minerały, antyoksydanty oraz – co najważniejsze – probiotyczne mikroorganizmy. Na co zatem pomoże ten naturalnie fermentowany eliksir? W badaniach naukowych wykazano, że ocet jabłkowy ma właściwości przeciwbakteryjne (np. w stosunku do bakterii wpływa na obniżenie poziomu cukru we krwi, poprawia pracę serca, może wspomagać odchudzanie, jest czynnikiem pozytywnie wpływającym na kondycję skóry. Ocet jabłkowy na odchudzanie i regulację poziomu cukru we krwi Badania przeprowadzone na grupach ochotników wykazały, że wprowadzenie octu jabłkowego do jadłospisu wspomaga proces odchudzania. Jako konkluzję kilku badań wskazano wpływ octu jabłkowego na uczucie sytości, co powoduje spożywanie mniejszych (niż bez jego spożycia) ilości kalorii podczas posiłku. Należy jednak pamiętać, że samo spożywanie octu jabłkowego nie jest skutecznym środkiem na utratę niechcianych kilogramów. Zdrowa dieta i regularnie ćwiczenia fizyczne to dwa filary skutecznego odchudzania, które mogą być jedynie wspierane przez doraźne środki. Nie bez znaczenia jest również wpływ octu jabłkowego na gospodarkę cukrów w naszym organizmie. Zażywanie octu jabłkowego obniża poziom cukru we krwi po posiłku oraz mierzony po nocnym spoczynku. Może być to pomocne w terapii np. cukrzycy typu 2, z zaznaczeniem, że nie może zastępować zleconej przez lekarza diabetologa terapii. Ocet jabłkowy na skórę Używając internetowych wyszukiwarek, można odnieść wrażenie, że ocet jabłkowy jest remedium na niemal każdą skórną przypadłość. Według użytkowników działa między innymi na kaszaki, brodawki, włókniaki, łupież, grzybicę paznokci, trądzik, odciski, zmarszczki, rogowacenie mieszkowe, przebarwienia, liszaj, łuszczycę i wiele innych. Mało jest natomiast dowodów naukowych potwierdzających owe podania ustne. Niemniej jednak właściwości antybakteryjne i kwasowe pH sprawiają, że z chęcią ocet jabłkowy jest stosowany w pielęgnacji skóry twarzy głowy i reszty ciała. Może być używany na twarz jako tonik, przywracający naturalne kwasowe pH naszej skóry, które zaburzane jest przez niemalże wszystkie środki myjące (w tym wodę wodociągową). Zaleca się stosowanie go w rozcieńczeniu jedna część octu i dwie części wody. Dla skór wrażliwych warto zastosować niższe stężenie octu w celu uniknięcia podrażnień. Świetnie sprawdzi się jako dodatek do kąpieli ciała (około 2 szklanki octu na wannę wody) lub stóp (np. z solą Epsom), do usunięcia niechcianego zapachu. Stosowany bezpośrednio na skórę głowy również może mieć dobre oddziaływanie. Nie jest to potwierdzone badaniami, jednak mówi się, że pomaga w terapii łupieżu. Przywraca naturalne kwaśne pH skóry, a zawarty w nim kwas octowy może hamować rozwój grzyba odpowiedzialnego za wystąpienie tego schorzenia skalpu. W przypadku leczenia trądziku i innych zmian skórnych również brak jest rzetelnych badań naukowych. Owszem ocet jabłkowy ma właściwości przeciwdrobnoustrojowe, więc teoretycznie może wspomagać walkę z wieloma schorzeniami skórnymi, jednak równie dobrze może powodować podrażnienie zmienionego chorobowo miejsca. Decyzję o terapii z użyciem octu jabłkowego warto skonsultować ze specjalistą. Ocet jabłkowy na włosy Stosowany na włosy ocet jabłkowy zdecydowanie poprawi ich kondycję. Dzięki kwasowemu pH przywraca naturalny odczyn skóry głowy. Pomaga domknąć łuskę włosa, dzięki czemu stają się one bardziej lśniące i miękkie w dotyku, a także lepiej nawilżone i odporne na uszkodzenia mechaniczne (np. podczas rozczesywania czy stylizacji). Ocet jabłkowy może być stosowany np. w postaci płukanki, która dodatkowo pomaga usunąć z włosów nadbudowaną warstwę produktów do stylizacji oraz wpływa na rozluźnienie tych włosów, które się skołtuniły. Płukankę z octu jabłkowego można przygotować, mieszając go z wodą w stosunku 1:1 (jeżeli masz delikatną skórę głowy, rozważ przygotowanie mniej stężonego roztworu). Należy nałożyć ją na włosy po ich wcześniejszym umyciu, ale przed odżywką. Po aplikacji pozostawiamy ocet na kilka minut na włosach, a następnie spłukujemy, najlepiej chłodną wodą. Na rynku znajdziemy również gotowe do użycia preparaty z octem jabłkowym, np. w formie wygodnego sprayu. Ocet jabłkowy na cholesterol i ciśnienie Badania przeprowadzone na modelach zwierzęcych pozwalają wnioskować, że wprowadzenie do diety octu jabłkowego obniża poziom cholesterolu i trójglicerydów we krwi oraz obniża ciśnienie. Są to czynniki istotne w prewencji chorób serca. Ocet jabłkowy na zapalenie stawów Obiegowa opinia głosi, że wprowadzenie do diety octu jabłkowego może przynieść ulgę związaną z symptomami zapalenia stawów (artretyzmu). Brak jest natomiast naukowych dowodów potwierdzających takie jego działanie. Wedle rekomendacji amerykańskiej fundacji zajmującej się tym schorzeniem – Arthritis Fundation – możemy tę właściwość octu jabłkowego wsadzić między mity. Postuluje się, że efekt ulgi relacjonowany przez osoby stosujące ocet na zapalenie stawów związany jest ze wspomaganiem utraty masy ciała, polepszeniem wskaźnika BMI, a przez to odciążeniem chorych ruchomych połączeń w ciele. Ocet jabłkowy do celów spożywczych Ocet jabłkowy z powodzeniem może stanowić zdrowszy substytut tradycyjnego octu spirytusowego. Możemy go zatem używać do sporządzenia domowego sosu winegret, majonezu czy podczas gotowania jajek w koszulce. Świetnie nadaje się również do marynowania czy jako dodatek do zup, sosów lub deserów, który nada głębi ich smaku. Zamiana octu spirytusowego na jabłkowy może mieć znaczenie dla dzieci, które zazwyczaj nie przepadają za ostrym i często drażniącym smakiem tego pierwszego. Pomoże również w trawieniu. Może być także przydatny podczas mycia warzyw i owoców. Choć większość zwolenników tego sposobu używa go w celu usunięcia nawozów sztucznych i pestycydów z powierzchni roślin, nie ma naukowych dowodów na działanie takich zabiegów. Niemniej jednak może być to dobra praktyka, gdyż ocet jabłkowy pomaga w usunięciu chorobotwórczych mikroorganizmów np. bakterii czy Salmonelli. Inne zastosowania octu jabłkowego Ocet jabłkowy znajdzie także zastosowanie w gospodarstwie domowym jako: ekologiczny środek do sprzątania – roztwór octu jabłkowego w wodzie (stosunek 1:2), pułapka na owady, zwłaszcza muszki owocówki; do naczynia należy wlać ocet i dodać kilka kropel płynu do naczyń; zapach przyciągnie owady, które niejednokrotnie panoszą się po całej kuchni, do czyszczenia szczoteczek do zębów – mało kto myśli by dokładnie wyczyścić szczoteczkę do zębów po jej użyciu; warto jednak wprowadzić ten nawyk do swojej rutyny, gdyż nieodpowiednio czyszczona szczoteczka staje się siedliskiem bakterii, które wkładamy do ust. Między wymianą szczoteczki na nową warto co jakiś czas wsadzić ją na 30 minut do roztworu zawierającego pół kubka wody, 2 łyżki octu jabłkowego i 2 łyżki proszku do pieczenia. Pamiętajmy tylko, by przed użyciem szczoteczki porządnie ją wypłukać, gdyż pozostały ocet może uszkodzić szkliwo naszych zębów. Warto również odnieść się do wątku pojawiającego się w wielu miejscach, gdzie prowadzona jest dyskusja o occie jabłkowym. Chodzi o jego toksyczność w stosunku do czerwonych krwinek i możliwość wywołania anemii. Kwas octowy, będący składnikiem octu jabłkowego, faktycznie powoduje lizę erytrocytów – zniszczenie czerwonych krwinek. Należy jednak stanowczo zaznaczyć, że ma to miejsce w warunkach in vitro, kiedy odczynnik chemiczny działa bezpośrednio na komórki krwi. Sam ocet jabłkowy najpierw trafia do układu pokarmowego, a potem do krwioobiegu. Co więcej, z badań wykonanych na modelach szczurzych wynika, że ocet jabłkowy może być czynnikiem wspomagającym w leczeniu niedokrwistości. Wedle obiegowej opinii ocet jabłkowy może być remedium na wiele innych przypadłości. Znajdziemy pośród nich: zgagę (refluks), haluksy, kamienie nerkowe, kamienie żółciowe, żylaki, hemoroidy, pajączki, tłuszczaki, mięśniaki, kamień nazębny, rwę kulszową i wiele innych. Większość z nich nie ma jednak potwierdzenia w rzetelnych badaniach naukowych. Część teorii zwyczajnie nie została poddana badaniom. Nie oznacza to, że ocet jabłkowy nie zadziała na wybrane schorzenie. Decydując się jednak na podjęcie terapii, warto skonsultować się ze specjalistą. W żadnym wypadku nie należy samodzielnie zastępować zaleconych leków tym domowym medykamentem. Jak stosować ocet jabłkowy? Czy picie octu jabłkowego jest zdrowe? Stosowanie octu jako suplementu zbilansowanej diety może wspomóc dobrobyt naszego organizmu. Jeżeli decydujemy się na tego typu suplementację, warto trzymać się kilku zasad. Nie powinniśmy pic octu jabłkowego w czystej postaci. Przed spożyciem należy rozcieńczyć jego porcję w wodzie. Nierozcieńczony ocet jabłkowy może podrażnić gardło czy błonę śluzową żołądka. Jeżeli nie odpowiada nam kwaśny posmak napoju z wody i z octu jabłkowego, można dodać do niego odrobinę miodu. Czas spożywania jest zależny od zamierzonego efektu. Jeżeli ma być suplementem diety, w zasadzie nie ma różnicy, kiedy dostarczymy go do organizmu. Jeżeli stosujemy go w celach wspomagających odchudzanie lub regulację poziomu cukru we krwi, to powinniśmy spożyć porcję przed planowanym posiłkiem. Pierwsza porcja powinna być przyjęta zatem rano, na czczo. Jeżeli zastanawiasz się, czy ocet jabłkowy spożywany regularnie zakwasza organizm, to odpowiedź jest prosta – nie. Mimo niskiego pH spowodowanego zawartością kwasu octowego jest czynnikiem odkwaszającym nasze ciało. Przeciwwskazania do stosowania octu jabłkowego Przeciwwskazania do picia octu jabłkowego to przede wszystkim problemy związane z układem pokarmowym. Przyjmowany doustnie może podrażnić gardło czy błonę śluzową żołądka. Dla osób z chorobą wrzodową terapia z octem jabłkowym jest zdecydowanie przeciwwskazana. Picie octu jabłkowego może mieć skutki uboczne. Jednym z nich jest erozja szkliwa, jeżeli więc mamy problem z naszym uzębieniem, może to być czerwone światło do rozpoczęcia suplementacji. W takim wypadku można sięgnąć po produkt w kapsułce, który nie będzie miał bezpośredniego kontaktu z naszym szkliwem. Inny skutek uboczny zgłaszany przez osoby pijące wodę z octem jabłkowym to problemy trawienne. W przypadku ciąży oraz okresu laktacji zbyt mało jest rzetelnych danych do bezpiecznego rekomendowania używania octu jabłkowego w tych okresach życia. Kolejnym przeciwwskazaniem użytkowania octu jabłkowego jest niski poziom potasu. Podczas regularnej suplementacji może dojść do obniżenia poziomu tego pierwiastka w organizmie. Ocet jabłkowy może wchodzić w interakcje z rutynowo zażywanymi lekami. Do tej grupy zalicza się leki na cukrzycę, leki obniżające poziom potasu we krwi oraz niektóre leki diuretyczne (stymulujące nerki do wydalania większej ilości wody oraz elektrolitów z organizmu). Ocet jabłkowy – cena, gdzie kupić, jak przechowywać, w jakiej formie jest dostępny? Ocet jabłkowy kupimy w każdym sklepie spożywczym, ale także w ekologicznych gospodarstwach czy w aptece. Warto podczas jego zakupu zwrócić uwagę na to, aby był to faktycznie ocet jabłkowy, nie ocet spirytusowy o jego smaku. Jeżeli wybieramy ocet do celów spożywczych lub prozdrowotnych, sięgnijmy po produkt niepasteryzowany. Ten poddany procesowi pasteryzacji będzie uboższy w prozdrowotne właściwości. Ocet warto przechowywać w szklanych szczelnie zamkniętych pojemnikach, najlepiej w ciemnym miejscu. Większe partie możemy dodatkowo umieścić w chłodzie (np. w piwnicy). Cena octu jabłkowego nie jest wysoka. W zależności od jakości produktu (między innymi jakości użytych jabłek, dodatków takich jak miód czy ekologicznych certyfikatów producenta) może oscylować od kilku do nawet 100 zł za litr. Na rynku dostępne są również suplementy diety z octem jabłkowym. Występuje on solo lub z innymi składnikami, których zadaniem jest uzupełnienie niedoborów. Najczęściej w tego typu preparatach jest on w formie liofilizowanej, zamkniętej w kapsułkach lub w tabletkach wygodnych do użytkowania. Jak zrobić ocet jabłkowy? Mimo że przepisów na ocet jabłkowy jest wiele, samodzielna jego produkcja jest niezwykle prosta, choć wymaga cierpliwości. Do podstawowego przepisu potrzeba jedynie dwóch składników – jabłek i wody. Warto wybrać jabłka z zaufanego źródła, niewoskowane. Jest to istotne, ponieważ przygotowanie jabłek polega jedynie na ich opłukaniu i pokrojeniu. Dokładne szorowanie spowoduje usunięcie naturalnie występujących na owocach drobnoustrojów, które w kolejnych tygodniach będą intensywnie pracowały nad produkcją octu. Pokrojone owoce należy zalać wodą (jeżeli mamy dobre jej źródło, może być to woda nieprzegotowana, jeżeli nie, warto ją zagotować i ostudzić przed użyciem do produkcji). Woda powinna przykrywać owoce tak, aby żaden fragment nie wystawał ponad jej powierzchnię (warto docisnąć owoce talerzem lub słoikiem). Jest to istotne ze względu na możliwość pojawienia się pleśni, która oznacza, że nastawę należy wyrzucić. Całość przykrywamy gazą lub pokrywką, ale z dostępem powietrza i pozostawiamy do fermentacji na około 2 tygodnie. Warto w tym czasie raz dziennie przemieszać owoce w wodzie (wg. znawców nie należy do tego celu używać metalowych narzędzi, lepiej wziąć drewniane lub szklane utensylia). W pierwszych etapach procesu podczas mieszania będziemy czuć alkohol, to dobra oznaka działalności drożdży. Po około 2 tygodniach możemy odcedzić jabłka, a płyn przelać do czystych szczelnych butelek. Tak przygotowany młody domowy ocet jabłkowy należy pozostawić w ciemnym i chłodnym miejscu do dalszej fermentacji i dojrzewania na minimum miesiąc. Świeży ocet jabłkowy jest mętny (ze względu na występujące w owocach pektyny) i ma jasny kolor. Im dłużej będzie dojrzewał, tym bardziej klarowny i szlachetniejszy ocet jabłkowy otrzymamy (zawieszone w occie pektyny samoistnie opadną na dno). Jego barwa przybierze na intensywności, a sam płyn stanie się przeźroczysty. W odpowiednich warunkach (ciemne i chłodne pomieszczenie) domowy ocet jabłkowy może czekać na użycie nawet kilka lat. Ocet jabłkowy możemy także przygotować z gniazd nasiennych i obierek pozostających np. po produkcji musu jabłkowego. Co ciekawe, taki odpadkowy surowiec pozwoli nam uzyskać produkt o wyższej zawartości antyoksydantów, które w znakomitej większości zgromadzone są w okolicach właśnie skórki owoców. Jeżeli dysponujemy kwaśnymi owocami, warto dodać do nastawy składnik zawierający dodatkowy cukier. Może być to zwykły cukier stołowy – sacharoza (około łyżki na 1 l wody). Jednak użycie miodu lub rodzynek wzbogaci nasz domowy ocet jabłkowy o dodatkowe składniki prozdrowotne oraz polepszy jego smak. Matka octu jabłkowego Wspominaliśmy, że podczas produkcji octu jabłkowego należy być wyczulonym na pojawienie się na jego powierzchni pleśni. Najczęściej jest to biały charakterystyczny nalot. Bardzo często wygląda jak pleśniowe oka, podobne do tych tworzonych przez tłuszcz na rosole. Zwłaszcza na początku przygody z samodzielną produkcja octu łatwo nalot pleśniowy pomylić z innym białym nalotem tzw. matką octu. Matka octu jabłkowego (i nie tylko jego) to warstwa drobnoustrojów (najczęściej bakterii octowych) zgromadzona na powierzchni płynu, w postaci charakterystycznego kożucha. Jest to całkowicie naturalne i jak najbardziej pożądane zjawisko, nieświadczące o tym, ze ocet jest zepsuty. Co więcej, podczas długotrwałej fermentacji np. w butelkach matka octu może przyjąć pokaźne rozmiary i np. zatkać szyjkę butelki. Jej obecność świadczy o wysokiej jakości przygotowanego octu jabłkowego. Matki octu jabłkowego nie warto się pozbywać. Jest ona źródłem probiotycznych bakterii, które możemy dołożyć do nowej nastawy octowej (dzięki temu proces fermentacji będzie przebiegał szybciej). Można również spożytkować ją na potrzeby własnego dobrobytu. Mimo niezbyt apetycznego wyglądu jest bogata w prozdrowotne składniki. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Guzy, stłuczenia i siniaki – co na nie stosować? Guzy, stłuczenia, siniaki i obrzęki – jakie środki warto mieć pod ręką, aby urazy goiły się szybciej? Podpowiadamy. Makrogole – czym są? Działanie przeczyszczające, zastosowanie, przeciwwskazania Makrogole to dobrze tolerowane i bezpieczne w stosowaniu preparaty, które wykorzystuje się w przypadku zaparć zarówno tych długotrwałych, jak i sporadycznych. Powodują zwiększenie objętości płynów w świetle jelit oraz wywołują działanie przeczyszczające. Czy kobiety w ciąży i dzieci mogą stosować makrogole, jakie są skutki uboczne zażywania tych leków, a także jak długo może być prowadzona terapia z wykorzystaniem PEG? Oparzenie meduzy – co robić? Wakacyjna kąpiel dla niektórych może skończyć się przykrym i dość bolesnym doświadczeniem za sprawą parzących, galaretowatych parasolek, swobodnie pływających w toni wodnej, czyli meduz. Do obrony oraz chwytania pokarmu używają parzydełek, zawierających jad, którego siła działania jest zróżnicowana w zależności od rodzaju meduzy. Po czym można rozpoznać, że oparzyła nas meduza? Dowiedz się, co zrobić po oparzeniu meduzą, zwłaszcza jeśli planujesz zagraniczne wakacje nad wodą. DEET – co to jest, dlaczego odstrasza komary i kleszcze? Bezpieczeństwo sprayu na owady DEET jest repelentem otrzymanym syntetycznie. Działanie tego preparatu polega na zaburzaniu węchu owadów, które nie są w stanie odebrać i zakodować zapachu kwasu mlekowego, będącego składnikiem potu potencjalnego żywiciela. Jak poprawnie stosować DEET, czy dzieci i kobiety w ciąży mogą bezpiecznie z niego korzystać i czy DEET na komary może być szkodliwy dla zdrowia? Zastrzyki z kwasu hialuronowego – czym są iniekcje dostawowe i kiedy należy je stosować? W niechirurgicznym leczeniu artrozy i chorób chrząstki stawowej stosowana jest dostawowa suplementacja kwasu hialuronowego (HA), czyli wiskosuplementacja. Zazwyczaj iniekcje dostawowe dotyczą stawów kolanowego oraz biodrowego. W aptekach oraz przychodniach dostępne są liczne preparaty do wiskosuplementacji kwasem hialuronowym. Produkty te różnią się usieciowaniem oraz masą cząsteczkową HA. Który preparat wybrać, jaka jest różnica między zastrzykami z kwasem hialuronowym a preparatami zawierającymi kolagen? Jak złagodzić ból pleców? Domowe sposoby i leki apteczne Ból pleców może dotyczyć każdego odcinka kręgosłupa, jednak zazwyczaj występuje ból krzyża, który pojawia się w odcinku lędźwiowo-krzyżowym. Zakłada się, że w populacji do 40 roku życia ponad 70% osób cierpiało na ból krzyża, natomiast drugiego najczęściej występującego bólu pleców – w odcinku szyjnym doświadczyła minimum połowa populacji. Jak poradzić sobie z bólem pleców, jakie leki wybrać i które z domowych sposobów mogą uśmierzyć ból? Co na alergię? Skuteczne leki i domowe sposoby na alergię Alergia może dotyczyć niemowlaka, dziecka i osoby dorosłej. Niestety problem ten doskwiera coraz większej ilości osób na całym świecie. Lekceważenie objawów alergii może doprowadzić do groźnych komplikacji, takich jak np. przewlekła obturacyjna choroba płuc. Wsparcie w leczeniu alergii mogą stanowić metody naturalne oraz wypracowanie schematu zachowań ograniczających kontakt z alergenami. Dostępne są również leki i preparaty na alergię, które można kupić w aptece także bez recepty. Stosowane właściwie, czyli konsekwentnie i zgodnie z zaleceniami, mogą pomóc zwalczyć dokuczliwe objawy alergii. Apteczne testy do wykrywania zakażenia Helicobacter pylori z kału i krwi Zakażenie Helicobacter pylori jest często diagnozowaną infekcją przewodu pokarmowego, która jednak w niewielkim procencie przypadków daje objawy, takie jak ból nadbrzusza, nudności czy wymioty. Diagnozę stawia się najczęściej na podstawie wyniku testu ureazowego, dla którego alternatywą od pewnego czasu są domowe testy na obecność zakażenia h. pylori z krwi lub kału. Czy są one wiarygodne, jak je przeprowadzić i jak interpretować ich wynik?