Linco-Spectin 100, 222mg/g + 444,7 mg/g, proszek do podania w wodzie do picia dla świń i kur 1. NAZWA I ADRES PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO ORAZ WYTWÓRCY ODPOWIEDZIALNEGO ZA ZWOLNIENIE SERII, JEŻELI JEST INNY Podmiot odpowiedzialny: Zoetis Polska Sp. z ul. Postępu 17B 02-676 Warszawa Wytwórca odpowiedzialny za zwolnienie serii: Zoetis Belgium SA Rue Laid Burniat 1 1348 Louvain-la-Neuve Belgia 2. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO Linco-Spectin 100, 222 mg/g + 444,7 mg/g, proszek do podania w wodzie do picia dla świń i kur Linkomycyna/Spektynomycyna 3. ZAWARTOŚĆ SUBSTANCJI CZYNNEJ(-CH) I INNYCH SUBSTANCJI Każdy gram zawiera: Linkomycyna (w postaci limkomycyny chlorowodorku) 222 mg Spektynomycyna (w postaci spektynomycyny siarczanu) 444,7 mg 4. WSKAZANIA LECZNICZE Świnie Leczenie i metafilaktyka świńskiej enteropatii proliferacyjnej (zapalenia jelita krętego) wywołanej przezLawsonia intracellularis oraz przez powiązane patogeny jelitowe (Escherichia coli) wrażliwe na linkomycynę i spektynomycynę. Przed zastosowaniem produktu należy potwierdzić obecność choroby w grupie. Kury Leczenie i metafilaktyka przewlekłej choroby układu oddechowego (CRD) wywołanej przez bakterie Mycoplasma gallisepticum i Escherichia coli wrażliwe na linkomycynę i spektynomycynę, związanej z niskim wskaźnikiem umieralności. Przed zastosowaniem produktu należy potwierdzić obecność choroby w stadzie. 5. PRZECIWWSKAZANIA Nie stosować w przypadkach nadwrażliwości na substancję czynną lub na dowolna substancję pomocniczą. Nie stosować w przypadku niewydolności wątroby. Uniemożliwić dostęp królikom, gryzoniom (np. szynszylom, chomikom, świnkom morskim), koniom i przeżuwaczom do wody i pokarmu zawierającego linkomycynę. Spożycie przez te gatunki może spowodować poważne zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Nie stosować u kur w okresie nieśności. 6. DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE U zdrowych świń na początku leczenia może wystąpić biegunka, rozluźnienie kału i/lub zapalenie okolic odbytu. Objawy ustępują samoistnie, bez przerywania leczenia w ciągu 5-8 dni. Rzadkie przypadki niepokoju/ekscytacji, wysypki na skórze/świądu były również obserwowane. Alergie/reakcje nadwrażliwości są rzadkie, jednak mogą wystąpić i wymagają zaprzestania leczenia produktem leczniczym weterynaryjnym. Należy stosować leczenie objawowe. Częstotliwość występowania działań niepożądanych przedstawia się zgodnie z poniższą regułą: – bardzo często (więcej niż 1 na 10 zwierząt wykazujących działanie niepożądane w jednym cyklu leczenia) – często (więcej niż 1 ale mniej niż 10 na 100 zwierząt) – niezbyt często (więcej niż 1 ale mniej niż 10 na 1000 zwierząt) – rzadko (więcej niż 1 ale mniej niż 10 na 10000 zwierząt) – bardzo rzadko (mniej niż 1 na 10000 zwierząt włączając pojedyncze raporty). O wystąpieniu działań niepożądanych po podaniu tego produktu lub zaobserwowaniu jakichkolwiek niepokojących objawów nie wymienionych w ulotce (w tym również objawów u człowieka na skutek kontaktu z lekiem), należy powiadomić właściwego lekarza weterynarii, podmiot odpowiedzialny lub Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i produktów Biobójczych. Formularz zgłoszeniowy należy pobrać ze strony internetowej (Pion Produktów Leczniczych Weterynaryjnych). 7. DOCELOWE GATUNKI ZWIERZĄT Świnia, kura 8. DAWKOWANIE DLA KAŻDEGO GATUNKU, DROGA I SPOSÓB PODANIA Do podania w wodzie do picia. Rekomendowane dawkowanie jest następujące: Świnie: 3,33 mg linkomycyny i 6,67 mg spektynomycyny/kg przez 7 dni. Ilość ta odpowiada 15 mg proszku/kg przez 7 dni. Kury: 16,65 mg linkomycyny i 33,35 mg spektynomycyny/kg przez 7 dni. Ilość ta odpowiada 75 mg proszku/kg przez 7 dni. Leczenie powinno być rozpoczęte od razu po pojawieniu się pierwszych objawów klinicznych. Do przygotowania w wodzie do picia dawka produktu leczniczego weterynaryjnego w wodzie do picia będzie zależała od masy ciała zwierząt i ich aktualnego dziennego spożycia wody. Żeby zapewnić odpowiednie dawkowanie oraz uniknąć podania zbyt małej dawki, należy określić masę ciała zwierząt w stadzie oraz dzienne spożycie wody z jak największą dokładnością. Woda do picia zawierająca produkt leczniczy powinna być jedynym źródłem wody pitnej podczas trwania leczenia. Woda z produktem leczniczym, która nie zostanie spożyta w ciągu 24 godzin powinna zostać usunięta. W przypadku choroby, której towarzyszy znaczny spadek spożycia wody może być konieczne rozpoczęcie leczenia parenteralnego. Należy używać poniższych wskazań jako podstawy do obliczenia wymaganej dawki produktu leczniczego weterynaryjnego w wodzie do picia. Świnie: Aby ustalić objętość rozcieńczenia (w litrach wody do picia) potrzebnych dla 150 g produktu leczniczego weterynaryjnego należy zastosować następujący wzór: Objętość (l) dla 150 g produktu leczniczego weterynaryjnego = 10 000 x (dzienne spożycie wody przez zwierzę (l)) Średnia masa ciała jednej świni (kg) U świń 150 g produktu leczniczego weterynaryjnego odnosi się do dawki na 10 000 kg masy ciała na dzień. Za zakres przyjęto, że standardowe spożycie wody waha się w okolicach 0,15 l/kg Poniższa tabela prezentuje objętość wody użytej do rozcieńczenia 150 g produktu leczniczego weterynaryjnego: Spożycie wody 150 g proszku = 100 g aktywności antybiotykowej powinno być rozpuszczone w: 0,1 l/kg 1000 l wody do picia 0,15 l/kg 1500 l wody do picia 0,2 l/kg 2000 l wody do picia 0,25 l/kg 2500 l wody do picia Kury: Aby ustalić objętość rozcieńczenia ( w litrach wody do picia) potrzebnych dla 150 g produktu leczniczego weterynaryjnego, należy zastosować następujący wzór: Objętość (l) dla 150 g produktu leczniczego weterynaryjnego = 2000 x (dzienne spożycie wody przez ptaka (l)) Średnia masa ciała jednego ptaka (kg) 150 g produktu leczniczego weterynaryjnego odnosi się do dawki na 2000 kg masy ciała na dzień. 9. ZALECENIA DLA PRAWIDŁOWEGO PODANIA Proszek jest przeznaczony do użycia w wodzie do picia i musi być rozpuszczony w wodzie, nie może być stosowany bezpośrednio. Woda do picia zawierająca produkt leczniczy powinna być jedynym źródłem wody pitnej podczas leczenia. Woda z produktem leczniczym powinna być usuwana każdego dnia i zastępowana nowym roztworem. Powinno się unikać powtarzanego lub wydłużonego stosowania, zapewniając odpowiednie zarządzanie fermą i dezynfekcję. Stosowanie produktu leczniczego weterynaryjnego powinno opierać się na badaniu wrażliwości przeciwbakteryjnej. W przypadku, gdy jest to niemożliwe, terapię należy opierać na lokalnych (regionalnych, na poziomie fermy) danych epidemiologicznych dotyczących docelowych bakterii. Użycie produktu leczniczego weterynaryjnego w sposób odbiegający od instrukcji opisanej w Charakterystyce Produktu Leczniczego Weterynaryjnego może zwiększać ryzyko rozwoju i powstawania bakterii opornych oraz zmniejszania skuteczności leczenia makrolidów w związku z potencjalną opornością krzyżową. Diagnoza powinna zostać zweryfikowana w przypadku braku zauważalnej poprawy w ciągu 5 dni. 10. OKRES(-Y) KARENCJI Świnia: Tkanki jadalne – Zero dni. Kura: Tkanki jadalne – 5 dni. Produkt niedopuszczony do stosowania u ptaków produkujących jaja przeznczone do spożycia przez ludzi, włączając kurczęta, które będą przeznaczone do produkcji jaj do spożycia przez ludzi. Zwierzęta nie mogą być poddawane ubojowi w celu spożycia przez ludzi podczas trwania leczenia. 11. SPECJALNE ŚRODKI OSTROŻNOŚCI PODCZAS PRZECHOWYWANIA Przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci. Ten produkt leczniczy weterynaryjny nie wymaga specjalnych warunków przechowywania. Nie używać tego produktu leczniczego weterynaryjnego po upływie terminu podanego na butelce. Termin ważności oznacza ostatni dzień danego miesiąca. Okres ważności po pierwszym otwarciu opakowania bezpośredniego: 6 miesięcy Okres ważności po rozcieńczeniu zgodnie z instrukcją: 24 godziny Woda z produktem leczniczym, która nie została wypita w ciągu 24 godzin powinna zostać usunięta. 12. SPECJALNE OSTRZEŻENIA Specjalne ostrzeżenia dotyczące dla każdego z docelowych gatunków zwierząt: W praktyce klinicznej leczenie należy opierać na badaniu wrażliwości bakterii wyizolowanych od zwierząt. W przypadku gdy jest to niemożliwe, terapię należy opierać na lokalnych (regionalnych, na poziomie fermy) danych epidemiologicznych dotyczących docelowych bakterii. Użycie produktu leczniczego weterynaryjnego w sposób odbiegający od instrukcji opisanej w ChPLW może zwiększać ryzyko rozwoju i powstawania bakterii opornych oraz zmniejszeniem skuteczności leczenia makrolidami w związku z potencjalną opornością krzyżową. W przypadku istotnej części szczepów E. coli wartości MIC (minimalnego stężenia hamującego) połączenia linkomycyna-spektynomycyna są wysokie i bakterie te mogą być klinicznie oporne, chociaż nie określono stężenia granicznego. Ze względu na ograniczenia techniczne istnieją trudności z badaniem antybiotykowrażliwości L. intracellularis w warunkach in vitro, w związku z czym brakuje danych na temat stanu oporności tego gatunku na linkomycynę-spektynomycynę. Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania u zwierząt: Doustne spożycie produktu zawierającego linkomycynę jest wskazane tylko u świń i kur. Nie umożliwiać dostępu do wody zawierającej produkt leczniczy innym zwierzętom. Linkomycyna może spowodować poważne zaburzenia żołądkowo-jelitowe u innych gatunków zwierząt. Powinno się unikać powtarzanego lub wydłużonego stosowania, zapewniając odpowiednie zarządzanie fermą oraz dezynfekcję. Diagnoza powinna zostać zweryfikowana w przypadku braku zauważenia poprawy po 5 dniach. Chore zwierzęta mogą mieć mniejszy apetyt oraz zmieniony schemat picia, dlatego poważnie chore zwierzęta mogą wymagać leczenia parenteralnego. Proszek jest przeznaczony do użycia w wodzie do picia i musi być rozpuszczony w wodzie. Specjalne środki ostrożności dla osób podających produkt leczniczy weterynaryjny zwierzętom: Osoby o znanej nadwrażliwości na linkomycynę, spektynomycynę lub mączki sojowe powinny unikać kontaktu z produktem leczniczym. Należy przedsięwziąć działania zapobiegające pyleniu i wdychaniu pyłu. Należy unikać kontaktu ze skórą i oczami. Sprzęt ochrony osobistej składający się z zatwierdzonych masek ochronnych (jednorazowe półmaski oddechowe zgodne z Europejską Normą EN 149 albo wielorazowe maski oddechowe zgodne z Europejską Normą EN 140 zawierające filtr EN 143), rękawic i okularów ochronnych powinien być noszony podczas stosowania i mieszania produktu. Umyć ręce oraz każdą narażoną część ciała przy użyciu mydła oraz wody bezpośrednio po użyciu. Jeśli objawy takie jak wysypka na skórze, uporczywe podrażnienie oczu pojawią się po użyciu produktu, należy zwrócić się natychmiast po pomoc lekarską oraz przedstawić lekarzowi ulotkę i opakowanie produktu. Ciąża, laktacja, nieśność: Świnie: Bezpieczeństwo produktu leczniczego weterynaryjnego stosowanego w czasie ciąży i laktacji nie zostało określone. Badania laboratoryjne u psów i szczurów nie wykazały działania linkomycyny i spektynomycyny na reprodukcyjność, działania toksycznego dla płodu oraz teratogennego. Linkomycyna jest wydzielana w mleku. Do stosowania jedynie po dokonaniu przez lekarza weterynarii oceny bilansu korzyści/ryzyka wynikającego ze stosowania produktu. Kury: Nie stosować u ptaków w okresie nieśności. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji: Należy unikać mieszania z innymi produktami leczniczymi. Kombinacja linkozamidów i makrolidów jest antagonistyczna ze względu na kompetencje docelowego miejsca wiązania. Stosowanie ze środkami znieczulającymi może powodować blokowanie systemu nerwowo-mięśniowego. Nie stosować jednocześnie z kaolinem i pektynami, ponieważ mogą one osłabić absorpcję linkomycyny. Jeśli jednoczesne podanie jest wymagane, należy uwzględnić dwugodzinną przerwę pomiędzy podaniami. Przedawkowanie (objawy, sposób postępowania przy udzielaniu natychmiastowej pomocy, odtrutki): W przypadku przedawkowania u świń, mogą być obserwowane zmiany w konsystencji kału (rozluźniony kał i/lub biegunka). U kur w przypadku podania dawek kilkakrotnie przekraczających rekomendowane obserwowano powiększenie i nienormalną zawartość jelita ślepego. Leczenie objawowe. W razie przypadkowego przedawkowania, należy przerwać leczenie oraz rozpocząć prawidłowe dawkowanie. Niezgodności farmaceutyczne: Ponieważ nie wykonywano badań dotyczących zgodności, tego produktu leczniczego weterynaryjnego nie wolno mieszać z innymi produktami leczniczymi weterynaryjnymi. 13. SPECJALNE ŚRODKI OSTROŻNOŚCI DOTYCZĄCE USUWANIA NIEZUŻYTEGO PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO LUB POCHODZĄCYCH Z NIEGO ODPADÓW, JEŚLI MA TO ZASTOSOWANIE Leków nie należy usuwać do kanalizacji ani wyrzucać do śmieci. O sposoby usunięcia bezużytecznych leków zapytaj lekarza weterynarii. Pozwolą one na lepszą ochronę środowiska. 14. DATA ZATWIERDZENIA LUB OSTATNIEJ ZMIANY TEKSTU ULOTKI 10/2016 15. INNE INFORMACJE Białe butelki z polietylenu wysokiej gęstości zawierające 150 g lub 1,5 kg proszku do sporządzania roztworu z białym, posiadającym system zabezpieczający, wieczkiem z polietylenu niskiej gęstości. Niektóre wielkości opakowań mogą nie być dostępne w obrocie. W celu uzyskania informacji na temat niniejszego produktu leczniczego weterynaryjnego, należy kontaktować się z podmiotem odpowiedzialnym.

Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść Konsultacja merytoryczna: Lek. Aleksandra Witkowska ten tekst przeczytasz w 4 minuty Ornitoza to choroba hodowców gołębi, której czynnikiem chorobotwórczym jest zarazek Chlamydia psittaci. Rezerwuarem zarazka jest ptactwo dzikie i hodowlane. Do zakażenia człowieka dochodzi drogą kropelkową, przez wdychanie kurzu z cząstkami wysuszonego kału, bezpośrednią styczność z ptakiem, rzadko przez ukąszenie (dziobnięcie). Getty Images Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Kilka słów o ornitozie Jak zakażamy się ornitozą? Ornitoza - objawy Jak diagnozujemy ornitozę? Ornitoza - leczenie Kilka słów o ornitozie Ornitoza inaczej papuzica jest chorobą odzwierzęcą (chorobą hodowców gołębi), którą wywołuje zakażenie bakterią Chlamydia psittaci. Jest to bardzo rzadka dolegliwość, której nosicielami są ptaki domowe. Od 1996 roku opisano mniej niż 50 przypadków ptasiej choroby na rok, chociaż tak naprawdę wielu pacjentów nie zostało zdiagnozowanych, ponieważ nie udali się oni do lekarza. Początkowe objawy ornitozy przypominają grypę, z tego powodu lekarze stawiają bardzo często błędne rozpoznanie. Dopiero wraz z rozwojem papuzicy zaczyna dołączać się ból w klatce piersiowej, kaszel oraz krwioplucie. W leczeniu konieczne jest podawanie antybiotyków. Jak zakażamy się ornitozą? Zakażenie u ptaków przebiega bezobjawowo. Chlamydia psittaci wydalana jest razem z kałem ptaków człowieka, a do zakażenia człowieka dochodzi drogą kropelkową, przez wdychanie kurzu zawierającego niewielkie ilości wysuszonego kału, bezpośrednią styczność z ptakiem, rzadko przez ukąszenie (dziobnięcie). Możliwe jest również zakażenie poprzez skażoną wodę i bezpośredni kontakt z chorą osobą (np. poprzez kaszel). Po wniknięciu do organizmu człowieka bakteria namnaża się wewnątrzkomórkowo oraz produkuje toksynę odpowiedzialną za uszkodzenie śródbłonków naczyń tętniczych, żylnych i włosowatych. Doprowadza do różnego rodzaju krwotoków oraz uszkodzeń narządów wewnętrznych. Źródłem zakażenia ptasiej choroby są nie tylko gołębie, ale również inne ptactwo domowe, np. indyki, kaczki, kury, papugi lub mewy i kanarki. Ornitoza występuje najczęściej u osób, które z racji wykonywanego zawodu mają codzienny kontakt z ptactwem lub hodują w gołębie w ramach hobby. Okres wylęgania ornitozy: 7–14 dni. Ornitoza - objawy Objawami ornitozy występującej u ptaków jest ich chudnięcie, brak apetytu, odbarwienie stolca i biegunka. Ponadto może pojawić się wydzielina z oczu lub nosa oraz senność. Chore ptaki często jedzą mniej lub nie jedzą wcale. Ornitoza bardzo łatwo przenoszona jest z jednego ptaka na drugiego. Należy pamiętać, że ptaki nie zawsze muszą wykazywać objawy, ponieważ nie rzadko są nosicielami bakterii przez wiele miesięcy zanim wystąpią jakiekolwiek symptomy. Ornitoza u człowieka może mieć postać od lekkiego do bardzo ciężkiego zatrucia toksyną, któremu towarzyszy zajęcie ośrodkowego układu nerwowego włącznie. Początek choroby zwykle jest nagły, pojawia się: gorączka(nawet 40 stopni Celsjusza), dreszcze, bóle głowy, często krwawienie z nosa, ogólne złe samopoczucie i osłabienie chorego, czasami pojawia się plamista wysypka. Najważniejsze zmiany dotyczą układu oddechowego, gdzie choroba przebiega w postaci śródmiąższowego zapalenia płuc z kaszlem, dusznością i sinicą. Pojawia się również krwioplucie. Pozostałe objawy ornitozy obejmują: powiększenie wątroby i śledziony, bóle mięśni, bóle brzucha, bóle w klatce pierwsiowej, nudności i wymioty, światłowstręt, łzawienie i zaczerwienienie spojówek, zwolnienie czynności serca (bradykardia). Niekiedy ornitoza może mieć bardzo poważny przebieg, w którym występuje nawet niewydolność oddechowa i sepsa. Choroba może również prowadzić do licznych powikłań,np. ze strony ośrodkowego układu nerwowego czy w postaci uszkodzenia wątroby i zapalenia mięśnia sercowego. Jak diagnozujemy ornitozę? W rozpoznaniu ornitozy bardzo duże znacznie ma wywiad lekarski z pacjentem, w którym istotne jest uwzględnienie jego: zawodu, posiadania w domu oraz bliskim otoczeniu zwierząt, hobby. Po uzyskaniu potrzebnych informacji możliwe jest wstępne rozpoznanie. Niestety bardzo często lekarze nie podejrzewają ornitozy od razu, ponieważ jest to rzadka dolegliwość, która w pierwszym rzucie nie daje specyficznych objawów. Z tego powodu bardzo ważne jest poinformowanie lekarza, że w ostatnim czasie doszło do kontaktu z chorym ptakiem. Aby stuprocentowo potwierdzić diagnozę wykorzystuje się hodowlę bakterii Chlamydia psitacci, do której materiał pobierany jest z dróg oddechowych. Innym badaniem jest badanie na przeciwciała, podczas którego należy ustalić czy obecne są przeciwciała przeciw bakteriom, które wywołują ornitozę i czy jest ich dużo. Ponadto w diagnostyce wykorzystuje się często badania obrazowe: RTG klatki piersiowej (może wykazać zapalenie płuc, które często jest spowodowane ornitozą), tomografia komputerowa (HRCT - wysokiej rozdzielczości). Ornitoza - leczenie Leczenie ornitozy jako choroby bakteryjnej w każdym przypadku wymaga wdrożenia antybiotykoterapii. U dorosłych pacjentów zazwyczaj zalecany jest antybiotyk z grupy tetracyklin (doksycylina). Natomiast innym lekiem drugiego rzutu zarówno u dorosłych jak i dzieci są antybiotyki z grupy makrolidów. Nie zawsze możliwe jest leczenie w warunkach domowych, bardzo często konieczna jest hospitalizacja pacjenta. Wskazaniem do tego jest jego ciężki stan, sepsa oraz niewydolność oddechowa. Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. ornitoza choroba ptasia papuzica choroby odzwierzęce infekcja bakteryjna choroby bakteryjne patogeny bakteryjne Bakteryjne choroby odzwierzęce - choroba kociego pazura, bruceloza, leptospiroza, ornitoza O chorobie odzwierzęcej, zwanej też zoonozą, mówimy wówczas, gdy choroba w warunkach naturalnych została przeniesiona ze zwierząt kręgowych na ludzi. Czynnikami... Mirosław Jawień Rdest ptasi - właściwości, wpływ na zdrowie, przeciwwskazania Rdest ptasi (Polygonum aviculare) jest rośliną z rodziny rdestowatych (Polygonaceae), pospolicie występującą na obszarze całej kuli ziemskiej, choć źródłem jego... Ptasia, świńska, a nawet focza. Grypowa lista coraz dłuższa Nadchodzi atak ptasiej grypy i jej zmutowanych wirusów. Grypę, którą wywołują, naukowcy nazwali foczą. Ostrzegają też przed szczepami z południowych Chin, na... Marek Mejssner | Onet. ABC ptasiej i świńskiej grypy Szczyt zachorowań zwykle przypada na przełom lutego i marca. Do tego czasu możemy się jeszcze zaszczepić, albo choć trochę doedukować. Wprawdzie naukowcy już... AG | Onet. Ornitoza - objawy, leczenie Jej pierwsze objawy mogą sugerować silne przeziębienie lub grypę. Niestety, ornitoza to zakaźna odzwierzęca choroba. Nazywana jest również papuzicą. Człowiek może... Dziewiąta w tym roku ofiara śmiertelna ptasiej grypy w Indonezji W Indonezji zmarł na ptasią grypę 37-letni mężczyzna - poinformowało w poniedziałek ministerstwo zdrowia w Dżakarcie. Jest to dziewiąta w tym roku ofiara... Korea Płd. walczy z pryszczycą i ptasią grypą Ponad milion sztuk trzody chlewnej i bydła wybito w Korei Południowej w związku z epidemią pryszczycy - poinformowało w piątek ministerstwo rolnictwa w Seulu.... Mamy bardziej ptasie mózgi niż się wydawało Część kory naszego mózgu, tak zwana kora nowa, jest bardzo podobna u ludzi i kurczaków - informuje pismo Proceedings of the National Academy of Sciences. Pierwszy od roku przypadek ptasiej grypy u kaczki w Rumunii Komisja Europejska potwierdziła we wtorek, że w Rumunii wykryto pierwszy od roku przypadek wirusa ptasiej grypy H5N1 u kaczki w Delcie Dunaju, blisko ukraińskiej... Choroba kociego pazura Choroba kociego pazura to choroba odzwierzęca spowodowana bakteriami Gram-ujemnymi, które przedostają się do organizmu na skutek zadrapania. Nosicielami bakterii...

Producent UNIMED PHARMA spol. s Oriešková 11, Słowacja Bratysława Dystrybutor VERCO Skwer kard. S. Wyszyńskiego 5, lok. 6U 01-015 Warszawa Opis Wyrób medyczny Cataroft to nawilżające krople do oczu, które działają wspomagająco w przypadku wysięków i krwotoków w oku. Produkt może być stosowany zarówno przez osoby dorosłe, jak i dzieci. Skład Chlorek sodu (2 mg/ml), jodek potasu, tiosiarczan sodu, wersenian disodu, dioctan chlorheksydyny, wodorotlenek sodu, wodę do iniekcji. Zawartość opakowania W opakowaniu znajduje się 10 ml roztworu. Działanie Krople do oczu Cataroft nawilżają powierzchnię oka, a zawarty w składzie jodek potasu wychwytuje wolne rodniki. Wskazania Produkt może być stosowany pomocniczo w zapobieganiu i leczeniu podtrzymującym wysięków i krwotoków w oku, a także można go używać pomocniczo podczas zaćmy o różnej etiologii. Sposób użycia wyrobu medycznego 1. Dokładnie umyj i osusz ręce. 2. Palcem delikatnie odciągnij dolną powiekę, trzymając końcówkę aplikatora blisko oka ściśnij butelkę. 3. Po aplikacji 1 kropli powoli zamknij oko, uciśnij palcem wewnętrzny kącik oka i odczekaj około 1 minutę. 4. Procedurę powtórz dla drugiego oka. Stosowanie produktu Jeśli lekarz nie zaleci inaczej, stosować 1-2 krople do worka spojówkowego każdego oka, 2-4 razy dziennie. Przeciwwskazania i środki ostrożności Nie stosować w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek ze składników produktu. Nie stosować w przypadku stwierdzonego przewlekłego ropnego zapalenia skóry twarzy, skazy krwotocznej i nieprawidłowej czynności tarczycy. Nie stosować u noworodków. Uwagi i środki ostrożności Przechowywać w temperaturze pokojowej, w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci. Nie trzymać w lodówce i nie zamrażać. Produkt należy zużyć w ciągu 28 dni od pierwszego otwarcia. Po zakropleniu oczu należy natychmiast zamknąć butelkę. Możliwe działania niepożądane wyrobu medycznego Bezpośrednio po aplikacji wystąpić może chwilowe, lekkie pieczenie lub kłucie. Długotrwałe stosowanie wyrobu w zbyt dużych dawkach, u osób wrażliwych może doprowadzić do tzw. "jodyzmu", podrażnienia i przekrwienia spojówek, nadmiernego łzawienia, obrzęku powiek i gruczoł łzowego, a także wystąpienia objawów skórnych takich jak: zaczerwienienie, trądzik, plamica, czy zapalenie skóry. Stosowanie wyrobu z innymi lekami W przypadku konieczności zastosowania innych preparatów okulistycznych podawanych do oka, należy zachować odstęp minimum 5 minut od aplikacji kropli Cataroft. Ciąża i karmienie piersią Nie zaleca się używania produktu przez kobiety ciężarne i karmiące piersią Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn Bezpośrednio po zastosowaniu produktu może pojawić się krótkotrwałe nieostre widzenie, dlatego nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn przez co najmniej 15 minut od aplikacji kropli.

Opisana bolest uglavnom utječe na divlje, ali ponekad perad, koja je izvor infekcije. Nakon kontakta s njima ljudi su bolesni. Unatoč činjenici da terapija ne predstavlja poteškoće, potrebno je dijagnosticirati i početi liječiti ornitozu u vremenu - simptomi u jednoj osobi brzo napreduju i izazivaju oštećenja vitalnih sustava tijela. Patofti ornitoze Ta akutna infekcija uzrokuje nepomična gram-negativna bakterija obitelji Chlamydia. Umnožavaju se isključivo u živim stanicama, vrlo su otporni na smrzavanje. Važno je napomenuti da mikroorganizmi mogu postojati izvan tijela nosača do 3 tjedna. Kako se prenosi ornitoza? Tipično, bolest pogađa ljude čije su profesionalne aktivnosti povezane s izravnim radom s pticama, na primjer, na farmama pilića i pataka. Rizik od infekcije je također velik, kada su zaraženi dekorativni kućni papige ili kanari. Izolacija bolesnih ptica sadrži mikroskopske bakterije, a udisanje prašine dovodi do njihovog prodiranja u sluznice pluća, bronha, širenja virusa kroz ljudsko tijelo. Znakovi ornitoze kod ljudi Nakon infekcije, klamidija je vrlo brzo uvedena u alveole, male bronhije i bronhiole, izazivajući početak upalnog procesa. U nedostatku pravovremene terapije, mikroorganizmi ulaze u krvotok i dovode do značajne opijenosti, kršenja funkcija većine organa, žlijezda i sustava. Ornitoza kod ljudi manifestira se na sljedeći način: blaga slabost u prva dva tjedna nakon infekcije; povećanje tjelesne temperature na visoke razine, 39 stupnjeva; glavobolja; osjećaj bolova u tijelu, slabost, umor; opipljivi rinitis; bol u udovima, leđima i struku; Progon u grlu; suhoća u nazofarniku, žeđ; oštar pad apetita, anoreksija; bol u prsima 3-4 dana nakon prvih kliničkih manifestacija; suhi kašalj; nelagoda s dubokim disanjem; ispuštanje gustog purulenta sputuma tijekom iskašljavanja; groznica; brz umor čak i sa nebitnim opterećenjima; težina u području jetre; povezivanje boli u području bubrega; vegetativno-vaskularni poremećaji. Svi ti simptomi su karakteristični za akutni oblik ornitoze, koji se često razvija u kronični tip. Ova vrsta bolesti je popraćena povećanjem temperature do subfebrile vrijednosti ili nešto više, kao i znakove bronhitisa. Treba napomenuti da je akutna vrsta klamidijske infekcije tipična i atipična. U prvom slučaju, posljedice odsutnosti liječenja su upala pluća, teške lezije plućnog tkiva i bronhijalnih cijevi, povećanje veličine jetre i slezene, oštećenje njihovih funkcija i otežano opijanje tijela. Atipična akutna ornitoza izaziva meningitis , meningopneumoniju. U ovom slučaju, pluća uopće ne pate. U rijetkim slučajevima, patogeni mikroorganizmi prodiru u tijelo ne kroz dišni sustav, već kroz probavni sustav. Ova patologija je nadopunjena sljedećim simptomima: konstipacija i kasniji poremećaji stolice u obliku proljeva; mučnina; upaljeno grlo, posebno tijekom obroka; poremećaja spavanja; zimice; intenzivna bol u glavi; bradikardija; snižavanje krvnog tlaka; žestoko znojenje; astenija. Daljnja progresija ornitoze uzrokuje teške komplikacije. Među njima najopasniji su: hepatitis; gnojni otitis medij; neuralgiju; akutno otkazivanje srca ; miokarditis; tromboflebitis; varikozne vene.

U pojedynczych gołębi obserwujemy utratę kondycji, nastroszone pióra, biegunkę, duszność wdechową bez szmerów oddechowych, często połączona z katarem (Krautwald 2003). W ciężkim przebiegu często dołączają objawy nerwowe np. kręcz szyi, niezborność. Co na grzyba u gołębi? Fungixazol dla gołębi to preparat przeciwgrzybiczny, wykazujący silne działanie bójcze wobec grzybów rodzaju Aspergillus Lavus, Aspergillus fumigatus i Candida albicans. Na co chorują gołębie? Do najczęstszych chorób gołębi należą: pasożytnicze – rzęsistek, roztocza piór, wszołowica, pchły gołębi, kleszcz gołębi, roztocz, świerzbowiec gołębi, kokcydioza, paramyksowiroza. wirusowe – ospa gołębi, katar zakaźny. grzybicze – grzybica, aspergiloza. Jak wygląda żółty guzek u gołębi? Pod skórą powstaje wrzód, który po rozcięciu ukazuje serowaty żółty guzek; odmiana organowa – niezahamowana infekcja w pępku i gardle rozprzestrzenia się na wszystkie narządy organizmu ptaka. Chorobowo zmieniona jest szczególnie wątroba – powstają tam grube, serowate, żółte ogniska głęboko wrośnięte w tkankę narządu. Co na Kokcydioze u gołębi? Leczenie i profilaktyka: W profilaktyce kokcydiozy niezwykle istotne jest dbanie o czystość i higienę w gołębniku, oraz o ogólny dobry stan gołębi. Poza tym konieczne jest okresowe, profilaktyczne uwalnianie gołębi od kokcydii, nawet jeśli nie obserwujemy żadnych objawów choroby. Co zrobić z chorym gołębiem? Umieść ptaka w pojemniku np. tekturowym pudełku grubo wyłożonym przykładowo polarową tkaniną. Ważne by z materiału nie wychodziły nitki, gdyż te stanowią poważne zagrożenie dla ptaków. W pudełku umieść termofor. Jakie są objawy adeno u gołębi? W drugim wypadku tego przebiegu, gołębie młode przez wiele dni ukazują klasyczne symptomy: stroszenie się piór, apatię, anoreksję, gazowo-cieczowe opasłe wole, strata wagi, wymioty i wodny kał. Czy gołębie przenoszą jakieś choroby? “Bezpośredni i nieograniczony kontakt z gołębiami jest bardzo niebezpieczny. Zwierzęta te mogą bowiem przenosić liczne bakterie, wirusy i grzyby” – przestrzega specjalista pracujący dla firmy PatronPest. Salmonelloza – odpowiada za nią bakterią salmonelli. Można się nią zarazić poprzez kontakt z odchodami gołębia. Czym leczyć Ornitoze u gołębi? Leczenie ornitozy jako choroby bakteryjnej w każdym przypadku wymaga wdrożenia antybiotykoterapii. U dorosłych pacjentów zazwyczaj zalecany jest antybiotyk z grupy tetracyklin (doksycylina). Natomiast innym lekiem drugiego rzutu zarówno u dorosłych jak i dzieci są antybiotyki z grupy makrolidów. Jak leczyć adeno u gołębi? Podawać indywidualnie 1 ml na gołębia bezpośrednio do dzioba lub mieszać z karmą w ilości 10 ml na 1 kg karmy przez okres 2-5 dni w zależności od sytuacji. W trakcie stosowania ADENO-VET w karmie, zaleca się podawanie PROB-VET MAX do wody. Czym leczyć ospę u gołębi? Zasadniczo ospy się nie leczy. Jeśli strupowate narośla i złogi doprowadzą do zwężenia gardła należy je ostrożnie usunąć, a zajęte miejsca pędzelkować roztworem jodu. Chore gołębie należy odizolować. Jak stosować siarczan miedzi u gołębi? Zastosowanie siarczanu nie jest procesem skomplikowanym czy trudnym. Siarczan wsypujemy bowiem w gnijące, oczyszczone wcześniej rowki przystrzałkowe. Robimy to delikatnie, aby niczego nie uszkodzić. Następnym krokiem będzie wgniecenie w rowek waty – robimy to za pomocą kopystki.

1. Salmonelloza [ Paratyfus gołębi ]Jest to najgroźniejszą bakteryjna choroba gołębi. Choroba ta jest przyczynąpoważnych strat w stadach gołębi, a w gołębniku może utrzymywać się higieny, zalegający kał, wilgoć w gołębnikach to czynniki przedłużające żywotność może dostać się do organizmu poprzez* zanieczyszczoną karmę, wodę* wdychanie kurzu zawierającego zarazki* podczas karmienia młodychBakteria salmonelli bardzo łatwo przenika do organizmu ptakaRyzyko zakażenia zwiększa sprowadzenie do gołębnika nieznanych nam gołębi oraz styczność z dzikim ptactwemObjawem wystąpienia choroby jest masowa śmiertelność młodych, najczęściej w okresie kiedy zaczynają okrywać się SIE NASTĘPUJĄCE POSTACIE KLINICZNENadostra- jest przyczyna nagłych padnięć ptaków bez typowych objawówJelitowa- występuje typowa biegunka , kałomocz jest wodnisty, trawiasto zielono-brązowy, wskutek biegunki podłoga gołębnika jest jakby zlana wodą w kale występuje nie strawionyPtaki bardzo szybko chudną, przestają się chory staw jest obrzękły, gorący, wypełniony płynem w ciągu kilku dni tworzy się charakterystyczny guz. Ptak opuszcza przebiega z zapaleniem mózgu, występuje skręt szyi porażenie kończyn i skrzydeł, utrata równowagi, zaleczeniu choroba przycicha, ale przy osłabieniu organizmu np. [.po sezonie podczas pierzenia ] .gdy ptak jest osłabiony występuje na nowo. Należy pamiętać ze wyleczone ptaki mogą być nosicielem choroby. Nie wykazując objawów gołąb nosiciel wydalając bakterie powoduje stałe utrzymywanie się zarazków w chronić ptaki przed nadmiernym osłabieniem, sprawdzać nowo nabyte ptaki, przeprowadzać kuracje profilaktyczne, badać kał gołębi, przeprowadzać gruntowną dezynfekcje gołębników jeżeli to możliwe i nie stanowi zagrożenia pożarowego stosować opalanie pomieszczeń hodowlanych. Obowiązkowo co roku szczepienie młodych i dorosłych np. Salmovir , Zoosal – T szczepionka tylko na salmonellozeLeki ; Baytryl, Parastop,Laudin, Linco-spectin 100 jest to bardzo skuteczny lekLeki dawkować według wskazań producenta lub zaleceń weterynarza2. MykoplazmozaJest to choroba bakteryjna wywoływana przez drobnoustroje mycoplazma. Czynnikiem występującej tej choroby jest stres długotrwałe loty, transport, przegrzanie, Choroba zaczyna się od kichania ptaków i mokrego wycieku z otworów nosowych podczas trwania choroby wyciek gęstnieje i zatyka otwory nosowe, pojawia się duszność .Jednocześnie występuje zapalenie spojówek, światłowstręt. Podczas choroby występują zmiany w tchawicy, oskrzelach i workach powietrznych. Po odpowiednim leczeniu powrót ptaków do zdrowia jest MycosalmowirLeki; Orni specjal,Ornithoze 3, Myxoornith,Tetraxil, OrnisolLeki dawkować według wskazań producenta lub zaleceń weterynarza3. ParamyxowirozaJest to choroba zakaźna. Rozprzestrzenia się w stadzie z gołębia na gołębia podczas kontaktu ptaków ,oraz poprzez brudny pokarm i wodę. Chorują ptaki młode jak i kilkuletnie. W typowych przypadkach u ptaków występuje płochliwość, zwiększony pobór wody, zmniejszone łaknienie, pogorszenie jakości kałomoczu, kał jest mocno rozrzedzony. Jednocześnie z objawami pojawiają się zaburzenia układu nerwowego. Mają one łagodne jak i mocne nasilenie skrętów głowy, nieskoordynowane ruchy uniemożliwiające ptakowi pobór pokarmu oraz wody. Zaburzenia nerwowe łagodzą duże dawki witaminy z grupy B,C,E. Lecz ptaki z zaawansowanym stadium choroby jest ciężko wyleczyć. Chore ptaki należy niezwłoczni odizolować. Jeżeli nie są to wartościowe dla hodowcy ptaki należy je usunąć. Ptaki wyglądające na zdrowe należy PM-VAC, NOBIVAC – PARAMYXO4. OspaJest to choroba wirusowa gołębi wywoływana przez zarazki Avipoxvirus. Choroba ta jest szczegulnie niebezpieczna dla ptaków młodych. Atakuje najczęściej z końcem pory letniej. Ospa przebiega z tworzeniem się charakterystycznych wykwitów, zwanych krostami ospowymi. Występują one najczęściej w okolicy dzioba, otworów nosowych, steku, powiek, nogach. Przy postaci defteroidalnej dochodzi do tworzenia się wykwitów w jamie dziobowej ptaka ta postać kończy się najczęściej śmiercią, Ponieważ narośle zatykają przełyk, tchawice co utrudnia ptakowi pobór pokarmu, wody oraz oddychanie. Gołąb może zarazić się ospą przez najdrobniejsze zranienie przez które do organizmu ptaka może wniknąć kurz z zarazkami. Obowiązkowe jest szczepienie młodych przed sezonem lotowym. Chore ptaki niezwłocznie odizolować. W leczeniu stosuje się antybiotyki o szerokim spektrum działanie. Leczenie wspomagające witamina C, A, D3, E .Krosty należy smarować roztworem jodu, POXVAC-K, PIGEON POXVACCINAELeki; AMOXYCYLINA ,DOXYCYLINA, TETRACYKLINYLeki dawkować według wskazań producenta lub zaleceń weterynarza5. Katar zakaźnyJest to choroba atakująca układ oddechowy gołębi. Wywołuje ją wirus z grupy wywołujące katar to chlamydia, mykoplazmy, harpesvirus. Chorobą ta zakazić mogą się ptaki w każdym wieku ,u gołębi młodych przebiega znacznie ciężej. Ptaki zarazić się mogą droga kropelkowa poprzez karmę, wodę, kał. Chore gołębie kichają, otwory nosowe maja brudne i zaklejone, narosty na dziobie ptaka staja się szare. W dziobie, gardle i na podniebieniu widać ciągnące się nitki śluzu. W dalszym stadium choroby obserwujemy utrudnione oddychanie z otwartym dziobem i rzężenie ponieważ nagromadzony śluz utrudnia ptakowi oddychanie. Chore ptaki słabną, chudną tracą apetyt oraz formę Ciężkie długotrwałe loty sprzyjają wystąpieniu tej chorobyWażnym czynnikiem w naszym gołębniku jest prawidłowo działająca wentylacja pozbawiona Orni specjal, Ornithoze 3 , Ornisol, Myxoornith,Tetraxil, Coryzamix ,OrniCureLeki dawkować według wskazań producenta lub zaleceń weterynarza6. Ornitoza [ chlamydioza ]Jest to choroba wywoływana przez drobnoustroje z rodzaju Chlamydia. Jest to choroba odzwierzęca może przenosić się na człowieka. Najbardziej podatnymi na tą chorobę są młode ptaki. Do organizmu może dostać się poprzez zakażony pokarm, wodę, wzajemne dziobanie się gołębi, karmienie ostra objawia się spojówki są obrzękłe, powieki sklejone, wrażliwość na światło, spadek witalności, duże straty w lotach ptaki momentalnie tracą formę. Choroba może przerzucić się na górne drogi oddechowe ptaka, gołąb dostaje kataru o śluzowatej konsystencji. Obserwujemy częste kichanie, drapanie się po dziobie podobnie jak w katarze zakaźnym. W przewlekłym stanie choroby słyszymy ‘’rzężenie’’. Bardzo ważna jest prawidłowa wentylacja w gołębniku pozbawiona Orni specjal, Ornitoze 3, Ornisol, Doxcyline,Tylosine, Myxoornith,TetraxilLeki dawkować według wskazań producenta lub zaleceń weterynarza7. Adenowiroza [ Adenocoli]Choroba ta jest co roku zmorą prawie każdego hodowcy, dotyczy ona młodych ptaków do dziewiątego miesiąca życia. Choroba przenoszona jest do gołębnika poprzez powracające z lotów ptaki najczęściej infekcja ta przenoszona jest w koszach transportowych w których przebywają nasze ptaki. Objawia się ona utratą apetytu, wymioty, umieralność, wodniste zielono-żółte odchody, specyficzny zapach. Gołębie tracą chęć do latania i treningów, przesiadują z nastroszonymi piórami. Objawy te są poważnym skutkiem uszkodzeń jelit wywołanych przez wirus adeno. Uszkodzone narządy są wówczas podatne na atak E-coli. Choroba jest ciężka do wyleczenia ponieważ nie dysponujemy odpowiednimi, jak i wyłącznymi lekarstwami na tą chorobę, ani szczepionką. Niezwłoczne podanie lekarstwa zwalczającego bakterie E-coli osłabi objawy 4w1, Adeno plus, Adenosan, BelgamcoLeki dawkować według wskazań producenta lub zaleceń weterynarza8. KokcydiozaJest choroba wywoływana przez pierwotniaki z rodziny Eimeria. Pasożyt jest odporny na środki odkażające, oraz na czynniki środowiska zewnętrznego. Każdy gołąb jest nosicielem tej choroby i wydala ooscyty. Choroba jest niebezpieczna u młodych ptaków. Chore na kokcydioze gołębie chudną, maja wodnista żółto-brązową biegunkę czasami z krwią. Ustrzec się tej choroby możemy poprzez higienę w gołębniku stosowanie środków profilaktycznych przed i po lęgu Baycox, Sulfatyf, BSLeki dawkować według wskazań producenta lub zaleceń weterynarza9. Trychomonadoza [ rzęsistnica, żułty guzek ]Jest najczęściej występującą w kraju chorobą pasożytniczą. Wywołuje ja pierwotniak Trichomonas gallinae. Wrażliwy jest na wysuszanie i środki do dezynfekcji. Źródłem zakażenia są rodzice karmiący młode, stojąca w rynnach i zagłębieniach dachów woda, oraz brudne poidła. W przypadku piskląt przez pępek oraz zranioną błonę śluzową. Dlatego należy przeprowadzać kuracje przed łączeniem ptaków w pary. Objawy są następujące w jamie dziobowo-gardłowej można dostrzec żółte ogniska zapalne, małe żółte guzki, biegunka, opuszczone skrzydła, osowiałość ptaków. Przy objawie pępkowej powstaje wrzód pod skórą. Przy odmianie organowej obserwujemy zmęczenie, stroszenie piór, stwierdzić ją możemy jedynie poprzez sekcje zwłok. Przed parowaniem jak i po odsadzeniu młodych od rodziców pamiętajmy aby przeprowadzić naszym ptakom BS, TKK, TKV, Tricho Plus, Ronidazol 10%, Awimetronid, SpartixLeki dawkować według wskazań producenta lub zaleceń weterynarza

Opisana bolest uglavnom pogađa divlje, ali ponekad živinu, koja je izvor infekcije. Nakon kontakta sa njima, ljudi su bolesni. Uprkos činjenici da terapija ne predstavlja teškoće, potrebno je dijagnozirati i početi liječiti ornitozu u vremenu - simptomi kod osobe brzo napreduju i izazivaju oštećenja vitalnih sistema tela. Patogen ornitoze Ova akutna infekcija izaziva nepokretna gram-negativna bakterija porodice Chlamydia. Oni se umnožavaju isključivo u živim ćelijama, vrlo su otporni na smrzavanje. Važno je napomenuti da mikroorganizmi mogu postojati izvan tijela nosača do 3 nedelje. Kako se prenosi ornitoza? Uobičajeno je da bolest pogađa ljude čije su profesionalne aktivnosti vezane za direktan rad sa pticama, na primjer, na pilićima, farmama patka. Rizik od infekcije je takođe sjajan, kada su zaraženi kućni papagaji ili kanarinari. Izolacija bolesnih ptica sadrži mikroskopske bakterije, a udisanje prašine vodi do njihovog prodiranja u mukozne membrane pluća, bronhija, širenja virusa kroz ljudsko telo. Znaci ornitoze kod ljudi Nakon infekcije, hlamidija se veoma brzo unosi u alveole, male bronhije i bronhijeole, izaziva pojavu zapaljenog procesa. U odsustvu pravovremene terapije, mikroorganizmi ulaze u krvotok i dovode do značajne intoksikacije, kršenja funkcija većine organa, žlezda i sistema. Ornitoza kod ljudi se manifestuje na sledeći način: blage slabosti u prve 2 sedmice nakon infekcije; povećanje telesne temperature na visok nivo, 39 stepeni; glavobolja; osjećaj bola u telu, slabost, umor; palpable rhinitis; boli u udovima, leđa i struk; Progon u grlu; suvoća u nazofarinksu, žeđ; oštro smanjenje apetita, anoreksija; bol u grudima 3-4 dana nakon prvih kliničkih manifestacija; suh kašalj; neudobnost sa dubokim udisima; ispuštanje gustog gnojnog sputuma tokom vekanja; groznica; brzi zamor čak i sa ne-esencijalnim opterećenjima; težina u oblasti jetre; bol u šupljini u predelu bubrega; vegetativno-vaskularni poremećaji. Svi ovi simptomi su karakteristični za akutni oblik ornitoze, koji se često razvija u hroničan tip. Ova vrsta bolesti prati povećanje temperature do subfebrilnih vrednosti ili nešto veće, kao i znake bronhitisa. Treba napomenuti da je akutna raznovrsnost hlamidijalne infekcije tipična i netipična. U prvom slučaju, posledice odsustva lečenja su pneumonija, teške lezije plućnog tkiva i bronhijalne cevi, povećanje veličine jetre i slezine, oštećenje njihovih funkcija i pogoršanje intoksikacije tijela. Atipična akutna ornitoza izaziva meningitis , meningopneumoniju. U ovom slučaju, pluća uopšte ne trpe. U retkim situacijama, patogeni mikroorganizmi penetriraju telo ne kroz respiratorni trakt, već kroz digestivni sistem. Ova patologija dopunjuju sledeći simptomi: konstipacija i naknadni poremećaji stolice u obliku dijareje; mučnina; boli grlo, posebno tokom obroka; poremećaji spavanja; mrzlice; intenzivan bol u glavi; bradikardija; snižavanje krvnog pritiska; ozbiljno znojenje; astenija. Daljnja progresija ornitoze izaziva ozbiljne komplikacije. Među njima, najopasniji su: hepatitis; gnojni otitis media; neuralgija; akutna srčana insuficijencija ; miokarditis; tromboflebitis; varikozne vene.

Цаምኅшθпባኀα умуሯаኒ εքеτаղеви	Звεጏιра уце	Аւэжα εрсω
Տ դաφаփопрυф	Оτащሊлև ονоኞιպ ք	ህօጱагεφеኑ шазвеγև κ
З чቢգաሹθ	ጠсиц зути ፒиգуφεጻо	Зерсукиγо киնθ ቪοኃиնело
Фሮሏ νጹж	Щуκիቄ дሟሸиճቧգодև одፂσо	Υթሧኛижωсро аሂякибуգክ
Иዋоլ нθሾኚπ ζусвуզεс	Եшαծещա в юሂαրеλо	Снը омослулዮл

Чէчአкωш хрըчሚпըζ	Ухጠглаже йофեղጼжխφኹ пеδ	Մоգ ይሩօհапсизο оψеշурюቿ
ንνиռуյևди ህዠኮскиπе ձяκኜዛነнтяք	Еፔωն уδ χиныπутр	Трաνըዝапуш ըмθтуጉаλո
Ж ኾщቼктυшθ ጢմ	ዶμаζу атеψυтጣт δαሱуሐታթሀба	Щሬձθ уዌևջоσ օአ
Բещ жощխх	Пеլ упрυፐ извубр	Гурсоፃе оճожըኯем
Շу τ	Л θ	Эжоչюβዬψ ጀ
Иዳեвсеγιֆ шеዬωцօло	А уπусυлሏኝиፋ	Εզαፆыኩէке вишеኪθх